Terwyl Spud Milton voortgaan met sy ongemaklike steier deur adolessensie, leer hy een van die belangrikste lesse van die lewe: Wanneer hy met vroue en krete te doen het, is niks ooit heeltemal soos dit lyk nie. "Ek is feitlik 'n man op die meeste gebiede," skryf Spud selfversekerd op sy sestiende verjaardag. Die jaar is 1992 en in Suid-Afrika is radikale verandering in die lug. Die land is dalk op die stamperige pad na 'n onsekere toekoms, maar Spud Milton hoop vir 'n gladde rit as hy as senior na die kosskool terugkeer. In plaas daarvan ontdek hy dat sy wraaksugtige aartsvyand terug is om hom uit te tart en dat 'n luilekker Malawiër in sy slaapsaal gaan woon het, saam met die gereelde gevangenes en ongeskikthede wat hy vriende noem. Spud se wêreld het nog nooit minder seker gelyk nie; hy poog om Shakespeare baas te raak, stoei voortdurend met sy God, en die krag van negatiewe denke, en ontwikkel 'n afkeer van gebraaide vis na 'n skokkende ontdekking oor sy ouma, Wombat.